Direct ons beleidsplan lezen? Scrol naar beneden.
Woordje van de oprichter en voorzitter…..
Er is sprake van armoede wanneer iemand gedurende een langere tijd niet de middelen heeft om te kunnen beschikken over de goederen en voorzieningen die in zijn samenleving als minimaal noodzakelijk gelden. (Sociaal Planbureau)
Dit is vooral een economische omschrijving. Het gaat over het te besteden inkomen. Armoede betekent echter veel meer. Vroeger leefde men in ‘arren moede’, wat betekent ‘ten einde raad’ of ‘vertoornd’. Uit onze ervaring zien we veel mensen die leven in armoede en inderdaad ten einde raad zijn en soms ook boos op de wereld, wantrouwig en iedere uitgestoken hand betwijfelen. Zo krijgt het woord ‘armoede’ al iets meer dan alleen een economische betekenis. Het wordt menselijker.
In onze statuten hebben we bewust laten opnemen dat armoede gaat over geld, maar ook iets zegt over de sociale en persoonlijke aspecten van armoede. We ontdekken uit ervaring dat armoede iets te maken heeft met het gezin waar iemand in is opgegroeid of opgroeit. Armoede is te erven.
“Dat gaat toch niet meer veranderen”
Zoals mijn Rotterdamse oma al zei: “Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje” of “Jij denkt zeker dat je op Soestdijk geboren bent”. Het zijn stuk voor stuk opmerkingen die een kind niet voorbereiden op een glansrijke toekomst.
Wij horen vaak opmerkingen van mensen die leven in armoede, die hun situatie hebben aanvaard en berusten in een leven in armoede. Verandering is dan heel ver weg. En ook dat betitelen wij als armoede. Het is armoede in hoop; vooruit durven te zien.
Arren moede, ten einde raad, krijgt dan ineens een heldere betekenis.
Armoede heeft ook te maken met uitsluiting en schaamte. Of dit nu een gevoel is in de mens zelf, of door de maatschappij geïnitieerd is. Tijdens een 30 minuten les die ik mocht verzorgen voor een groep leerlingen uit groep 7/8, stelde ik de vraag: “Stel dat je weet dat een klasgenootje niet zoveel geld heeft en zelfs in armoede leeft, nodig je hem of haar dan nog wel uit op je feestje? Een cadeautje zit er misschien niet in voor je, want daar hebben de ouders geen geld voor.” Het antwoord was kort en subliem:
“Arm of niet, ik nodig alleen kinderen uit die ik aardig vind!”
Het armoede bewustzijn leeft natuurlijk vooral bij degenen die in armoede leven. Wij merken vaak op dat mensen die niet in armoede leven, verbaasd reageren, soms zelfs met ongeloof.
“Ik wist niet dat het zo erg was. En dat in Nederland!”
Schaamte leeft in de mens, die in armoede leeft. En dat is voor ons ook de eerste plek waar we het kunnen aanpakken. Educatie over armoede en misplaatst gedrag van de mensen die het beter voor elkaar hebben, is zeker belangrijk, maar wij richten ons op het misplaatste gevoel van schaamte in de mens zelf. En dan komt dat simpele, maar beladen met zoveel meer, woordje weer om de hoek kijken:
Vriendelijkheid
De Kracht ervan is groter dan je denkt.
Wanneer sociale uitsluiting, schaamte en een gebrek hierdoor aan betekenisvolle diverse sociale contacten uitblijft, ontstaat een broeikaseffect van bewustzijn. Einstein leerde ons dat problemen ontstaan in een bepaald bewustzijn, niet opgelost kunnen worden in dat zelfde bewustzijn. Wanneer in een sociale groep dezelfde mening, waardes en ideeën worden verspreid, is er weinig ruimte voor verandering. Wanneer we onszelf als mens uitdagen om in contact te komen met mensen uit andere culturen, maatschappelijke groepen, opleidingen, leren we open te staan voor andere zienswijzen.
Wij schuwen die variatie mensen met diverse achtergronden als onze vrijwilligers niet. Wij hebben geen idee over een ‘standaard vrijwilliger’. Iedereen heeft kwaliteiten en samen maken we mooie en ook grote dingen mogelijk. Zoals een oudere vrijwilligster zei:
“Door jullie heb ik er weer zin in. Ik heb weer lichtjes in mijn ogen.”
Echter kunnen mensen ook terechtkomen in een vicieuze cirkel. Ze verzanden in tal van problemen. Schuld op schuld. Sociale contacten vermijden als gevolg van schaamte, of er geen oog meer voor hebben. Kinderen die betrokken raken in gezinsproblematiek en leren dat er geen mogelijkheden zijn. De afhankelijkheid van overheid, gemeente en instanties, wordt steeds groter. Persoonlijke problemen krijgen niet de aandacht. Denk hierbij aan ziekte, ongeletterdheid, psychische problemen. Langzaam ontstaat een draaikolk van ellende, wanhoop, angst en stress.
Labelen, veroordelen of verwachten dat we dit op korte termijn kunnen oplossen, toont eerder de arrogantie van de maatschappij, dan het aanleren van een constructieve houding van de maatschappij. Dit vraagt tijd, energie en een constante stroom van aandacht voor het menselijk lijden. Soms is het gewoon doorgaan met het goede wat we doen. Blij zijn met ieder lichtpuntje en met ieder mens die zich begint te verheffen boven het maaiveld van armoede uit. De lichtjes die weer in de ogen komen. En wellicht weten dat onze inspanningen een investering zijn in de toekomst en niet uitgaan van een volledige oplossing. In alles leren wij onze vrijwilligers:
“Vriendelijk zijn is makkelijk. Vriendelijk blijven is een uitdaging.”
Anita Boom Van Doorn
Mei 2024
Wat is er te lezen in ons beleidsplan?
Dit beleidsplan geeft duidelijkheid in onze activiteiten, maar ook in onze werkwijzen en gezichtspunten. Zo kan iedereen op één plek lezen wat we doen en waar we voor staan. Het beleidsplan geeft aan wat onze missie en visie zijn, wat onze doelstellingen zijn en deze doelstellingen worden uitgebreid beschreven.
Het ontstaan en de geschiedenis zijn in het beleid beschreven.
De financiële staat van de stichting staat als kosten en baten toegevoegd aan het beleidsplan.
Het bestuur en hun functies staan beschreven.
Natuurlijk beschrijven wij ook wat onze activiteiten zijn. Ons ideaal is verweven met de activiteiten, maar wordt vooral uitgedragen door het bestuur en de vrijwilligers van de stichting.